பகுதி ஐந்து : நிலநஞ்சு – 4 கரேணுமதியின் அருகே மஞ்சத்தில் அமர்ந்திருந்த பிந்துமதி காலடியோசை கேட்டு எழுந்தாள். அவளுக்கு நன்கு தெரிந்த இரட்டைக்காலடியோசை. மாலதி உள்ளே வந்து ”அரசர்கள் வந்திருக்கிறார்கள், அரசி” என்றாள். அவள் ஒன்றும் சொல்லாமல் தலையசைத்தாள். நகுலனும் சகதேவனும் உள்ளே வந்ததும் பொதுவாக தலைவணங்கி சுவர் ஓரமாக விலகி நின்றாள். நகுலன் கரேணுமதியின் அருகே குறுபீடத்தில் அமர்ந்து அவள் கைகளை தன் கைகளுக்குள் எடுத்துக்கொண்டான். சகதேவன் பிந்துமதியிடம் “எப்படி இருக்கிறார்கள்?” என்றான். “துயில்கிறார்கள். …
Tag Archive: பிந்துமதி
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/105864/
வெண்முரசு – நூல் பதினாறு–‘குருதிச்சாரல்’–34
பகுதி ஐந்து : நிலநஞ்சு – 3 அவை முன்னரே நடந்துகொண்டிருந்தமையால் அவர்கள் உள்ளே நுழைந்த அறிவிப்பு காற்றில் சருகென சிறிய சலசலப்பை உருவாக்கி அலையமைந்தது. அனைவரும் பிறிதொன்றுக்காக காத்திருந்தனர். அவர்களை எவரும் பொருட்படுத்தவில்லை என்று உணர்ந்த கரேணுமதி நீள்மூச்செறிந்து “காற்றோட்டம் இல்லாத இடுங்கலான இடத்தில் இந்த பீடங்களைப் போட முடிவெடுத்தவன் எவன்?” என்றாள். பிந்துமதி குந்தியை நோக்கினாள். அவைக்கு விழியளித்திருந்த குந்தி அவர்களை திரும்பிப் பார்க்கவில்லை. தேவிகையும் விஜயையும் மட்டும் திரும்பிப்பார்த்து தலைவணங்கினர். கரேணுமதி அவ்வணக்கத்தை ஏற்றதாக …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/105829/
வெண்முரசு – நூல் பதினாறு–‘குருதிச்சாரல்’–33
பகுதி ஐந்து : நிலநஞ்சு – 2 விஜயை தேவிகையின் கைகளைப் பற்றியபடி “எவரை எப்படி நடத்தவேண்டுமென அன்னைக்கு நன்கு தெரிந்திருக்கிறது” என்றாள். தேவிகை புன்னகைத்து “ஆம், அவர்கள் இயல்பாகவே பேரரசி. இவர்கள் நடிக்கிறார்கள். மெய்யுருவுக்கு முன் பூணுரு வண்ணம் கலைந்துவிடுகிறது” என்றாள். உதடுகள் அசையாமல் முனகலாகவே அதை சொன்னாள். முகம் இறுக்கமாக இருந்தது. வெளியே இடைநாழியில் அவர்களைக் காத்து நின்றிருந்த பிந்துமதியும் கரேணுமதியும் அவர்கள் அருகணைந்ததும் பற்களைக் கடித்தபடி விழியீரத்துடன் முன்னால் வந்தனர். “நம்மை இலக்காக்குகிறார்கள்” …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/105787/
வெண்முரசு – நூல் பதினாறு–‘குருதிச்சாரல்’–32
பகுதி ஐந்து : நிலநஞ்சு – 1 சேதிநாட்டு அரசியர் பிந்துமதியும் கரேணுமதியும் இந்திரப்பிரஸ்தத்திலிருந்து உபப்பிலாவ்யத்திற்கு வந்துசேர்ந்தபோது முன்மதியம் எழுந்து நகர்மேல் வெண்ணிற வெயில் அலைகொண்டு நின்றிருந்தது. தேர் நகரத்தின் சிறிய தெருக்களினூடாக எதிரே வந்த தேர்களுக்கும் பல்லக்குகளுக்கும் வழிவிட்டு ஒதுங்கியும் இருபுறமும் முட்டி மோதிய மக்கள் திரளை ஊடறுத்தும் அரண்மனையை சென்று சேர இரண்டு நாழிகைக்குமேல் பொழுதாகியது. தேரின் கூரைக் கும்மட்டம் வெயிலில் வெந்து உள்ளே அனலை இறக்கியது. காற்றிலாமல் திரைச்சீலைகள் அசைவிழந்து சகட அசைவுக்கேற்ப …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/105774/
‘வெண்முரசு’ – நூல் ஆறு – ‘வெண்முகில் நகரம்’ – 77
பகுதி 16 : தொலைமுரசு – 2 சாத்யகி படகில் வேனில்மாளிகையை அடைந்தபோது பின்மதியம் ஆகியிருந்தது. குளிர்காலக்காற்று சூழ்ந்திருந்தாலும் படகின் அடியிலிருந்து கங்கையின் இளவெம்மை கலந்த ஆவி எழுந்துகொண்டிருந்தது. அவன் படகின் விளிம்பில் கால்வைத்து நின்றபடி நீரை நோக்கிக்கொண்டிருந்தான். ”நீந்துகிறீர்களா இளவரசே?” என்றான் குகன். “நீந்துவதா? படகிலேயே குளிர்தாளவில்லை.” “நீர் வெதுமை கொண்டிருக்கும். இப்போது நீந்துவதை வீரர் விரும்புவதுண்டு.” சாத்யகி “கங்கை எனக்கு பழக்கமில்லை” என்றான். குகன் சிரித்து “பழக்கமில்லை என்பதனாலேயே நீந்தும் வீரர்களும் உண்டு” என்றான். …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/74111/
