தொலைவில் தெரிந்த பந்த ஒளியை முதலில் சாத்யகிதான் கண்டான். முதலில் அது மின்மினியின் அசைவெனத் தோன்றியது. அதற்குள் உள்ளமைந்த எச்சரிக்கையுணர்வு விழித்துக்கொண்டது. “யாரோ வருகிறார்கள்” என்று கூவியபடி அவன் எழுவதற்குள் திருஷ்டத்யும்னன் விசையுடன் எழுந்து “அவர்தான்… ஆசிரியரின் மைந்தர்” என்று கூவியபடி தன் வில்லை நோக்கி பாய்ந்தான். “எப்படி தெரியும்?” என்று தன் வில்லை எடுத்தபடி எழுந்த சிகண்டி கேட்டார். “அவருடைய மூன்றாம்விழியை நான் பார்த்தேன். ஒரு கண மின் என்று அது தெரிந்தணைந்தது. அவர் அதை …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/125093/
“நெடும்பொழுது…” என்னும் சொல்லுடன் சதானீகன் தன்னுணர்வு கொண்டபோது அவன் எங்கிருக்கிறான் என்பதை உணரவில்லை. நெடுநேரம் அவன் போரிலேயே இருந்தான். குருதிமணம், அசைவுகளின் கொந்தளிப்பு, சாவில் வெறித்த முகங்கள். பின்னர் ஒரு கணத்தில் அவன் உணர்ந்தான், அந்தப் போரில் ஓசையே இல்லை. அமைதியான நிழற்கொப்பளிப்புபோல் அது நிகழ்ந்துகொண்டிருந்தது. அவன் உடல் வியர்வையில் குளிர்ந்து நடுங்க, கடும் விடாயில் நா வறண்டு தவிக்க, விழித்துக்கொண்டான். எழுந்து அமர்ந்து சூழ நோக்கியபோதும் எங்கிருக்கிறான் என்னும் உணர்வு எழவில்லை. மஞ்சத்திலிருந்து கால்களை நிலத்தில் …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/125023/
திருஷ்டத்யும்னன் தேரிலேறி நின்று சூழ நோக்கினான். விழிதொடும் தொலைவுவரை ஒரு மானுட அசைவுகூட இருக்கவில்லை. பதிந்து உறைந்த கரிய அலைகளைப்போல மானுட உடல்கள் தெரிந்தன. அவை மெல்ல நெளிந்து ததும்பிக்கொண்டிருப்பது போலவும் அசைவிலாது அமைந்துவிட்டவை போலவும் தோன்றியது. முகில்திரள்கள் விளிம்போடு விளிம்பு பொருந்தி இணைய வானம் இருண்டபடியே வந்தது. வானில் பறவைகள் என ஏதுமில்லை. அவை மழைக்கு அஞ்சி காடுகளுக்குள் சென்றுவிட்டன என்று தோன்றியது. அவன் அந்தத் திரளில் ஒருவனாவது எழக்கூடும் என எதிர்பார்த்தான். ஒருவன் எழுந்தே …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/124260/
சல்யர் யுதிஷ்டிரனின் வில்லையே விழிவாங்காமல் நோக்கிக்கொண்டிருந்தார். முதலில் அந்த வில் போருக்கு எழும் என்பதையே அவரால் உணரமுடியவில்லை. அதன் அம்புகளின் விசையை மெல்ல மெல்ல அவர் உணர்ந்தபோது ஒரு கணத்தில் அது தன் மூதாதையின் வில் என்பது நினைவிலெழ திகைப்புற்றார். அக்கணம் அவர் கையிலிருந்து வில் தழைந்தது. அவருடைய நெஞ்சிலும் தோளிலும் யுதிஷ்டிரனின் அம்புகள் தைத்தன. அவர் நிலையழிந்து தேர்த்தூணை பற்றிக்கொள்ள அவருடைய பாகன் அவரை மீட்டு அலைகொண்ட படைகளுக்குப் பின்பக்கம் அழைத்துச்சென்றான். தான் பின்னடைகிறோம் என்பதை …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/124186/
திருஷ்டத்யும்னன் அஸ்வத்தாமனை எதிர்த்து போரிடத்தொடங்கி நெடுநேரத்திற்குப் பின்னரே அவ்வாறு போரிட்டுக்கொண்டிருப்பதை அவனே உணர்ந்தான். அம்புகளால் அஸ்வத்தாமனின் தேர்த்தூண்களை அவன் அறைந்து அதிரச்செய்தான். வெறிக்கூச்சலிட்டபடி வில்லை துள்ளச்செய்தும் தேர்த்தட்டில் சுழன்றும் போரிட்டான். தன் உடலில் எட்டு கைகள் எழுந்துவிட்டதென உணர்ந்தான். விழிகளில் அனலெழும் தாரகாட்சனாக இருந்தான். எழுந்து தேர்நுகம் மீது ஓடி பிறிதொரு தேர்மகுடத்தில் ஏறி அங்கிருந்து அம்புகளை தொடுத்தபோது செவிகளிலும் வாயிலும் அனலுமிழும் கமலாட்சனாக இருந்தான். தேரில் அஸ்வத்தாமனைச் சூழ்ந்து பறந்தவன்போல் போரிட்டபோது தழலே உடலென்றான வித்யுத்மாலியாக …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/123887/
அஸ்வத்தாமனை நோக்கி அம்புகளைத் தொடுத்தபடி போர்க்கூச்சல் எழுப்பிக்கொண்டு தேரில் சென்றபோது திருஷ்டத்யும்னன் துயிலிலோ பித்திலோ என முற்றிலும் நிலையழிந்திருந்தான். வெளியே கேட்டுக்கொண்டிருந்த ஓசைகளும் அறைந்து உதிர்ந்த அம்புகளும் புகையென அவன் உடலைக் கடந்து சென்றுகொண்டிருப்பதுபோல் தோன்றியது. ஏற்கெனவே இறந்துவிட்டிருக்கிறேனா என்னும் ஐயம் அவனுள் எழுந்துகொண்டே இருந்தது. இல்லை, இடவுணர்வும் காலபோதமும் இருக்கின்றன. இதோ இங்கே இவ்வண்ணம் போரிட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன். நேற்று இன்றுடன் பிணைப்புண்டிருக்கிறது. இக்கணம் அனைத்தையும் மையமென நின்று தொகுத்துக்கொண்டிருக்கிறது. இக்கணம், இக்கணம், இக்கணம்… இக்கணமே அனைத்தையும் மையமென …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/123865/
சாத்யகி ஒருகணத்தில் மூண்டுவிட்ட அப்போருக்கு மிக அப்பால் நின்றான். இருபுறமிருந்தும் கரிய நீர்ப்பெருக்குகளென படைவீரர்கள் எழுந்து சென்று அறைந்து குழம்பி கலந்து கொப்பளித்து கொந்தளிக்கும் உடற்பரப்பென ஆயினர். எப்பொருளும் எண்ணிக்கை பெருகுகையில் நீரென மாறும் விந்தையை அப்போர்க்களத்தில் வந்த நாள் முதல் அவன் கண்டிருந்தான். மானுட உடல்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று இணைந்து உருவாக்கும் அலையை, சுழிப்பை, திளைப்பை, குமிழ்வை, கொந்தளிப்பை காணும்போதெல்லாம் அகம் திடுக்கிடுவான். தன்னை தனித்துக் காணும் ஒன்று உள்ளிருந்து பதைக்கிறது என்று உணர்வான். ஆனால் …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/123761/
திருஷ்டத்யும்னன் சென்று சேர்ந்தபோது ஏற்கெனவே யுதிஷ்டிரனின் அவை கூடியிருந்தது. அவனுக்காக பிறர் காத்திருப்பது தெரிந்தது. முகப்பில் நின்றிருந்த சுருதகீர்த்தி தலைவணங்கி கையசைவால் அவையமரும்படி காட்டினான். பாடிவீடுகளென அமைந்திருந்த குடில்களும் கூடாரங்களும் முற்றாக எரிந்தகன்று கரிப்படிவங்களென மாறியிருந்த அந்நிலத்தில் முன்பிருந்த அவைக்கூடத்திற்கு உள்ளேயே கற்களையும் அடுமனைக்கலங்களையும் போட்டு அவை அமைக்கப்பட்டிருந்தது. திருஷ்டத்யும்னன் ஒருகணத்திற்குள் தன்னுடல் அந்த கரிக்கோட்டு வடிவிலிருந்து அங்கிருந்த பழைய அவையை எவ்வண்ணம் பெருக்கி எடுத்துக்கொண்டது என்பதை எண்ணி வியந்தான். இடைநாழியில் நடப்பதையும் வாயிலில் நுழைவதையும்கூட அவன் …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/123745/
படைகளைக் கடந்து பின்பகுதிக்குச் சென்றதும் அர்ஜுனனின் தேர் விரைவழிந்து தயங்கியது. பெருமூச்சுவிடுவதுபோல் அதன் சகடங்கள் ஓலமிட்டன. அதன்பின் புரவிகள் ஒவ்வொன்றாக நீள்மூச்செறிந்து அமைந்தன. ஒரு புரவி மட்டும் தலையை அசைத்துக்கொண்டே இருக்க அந்த ஓசை தாளம்போல் ஒலித்தது. இளைய யாதவர் தேரை நிறுத்தியது ஏன் என அர்ஜுனனுக்கு புரியவில்லை. ஆனால் அவன் விழிதூக்கி நோக்கவில்லை. புரவிகளில் ஒன்று செருக்கடித்தது. அவர்களைச் சூழ்ந்து பாண்டவப் படையினர் ஆங்காங்கே அமரத்தொடங்கிவிட்டிருந்தனர். எரிசூழ்ந்த மண்ணில் அவர்கள் குந்தி அமர்ந்தனர். பின்னர் உடற்களைப்பு …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/122411/
சிகண்டி தன்னை வெறிகொண்டு எதிர்த்த கிருதவர்மனை விழிதூக்கி நோக்கவில்லை. அப்போர்க்களத்தில் அவர் பீஷ்மரைத் தவிர எவரையுமே நோக்கவில்லை. பீஷ்மரை எதிர்த்துநின்றபோது முதற்கணம் அவருடைய விற்தொழிலும் உடலசைவும் உள்ளம் செல்லும் வழிகளும் முன்னரே நன்கறிந்திருந்தவை எனத் தோன்றின. முதல் நாள் முதல் அம்பில் அவர் பீஷ்மரின் கால்களை அடித்தார். அத்தனை ஆண்டுகாலம் அவர் தவம்செய்திருந்த வடிவம். அவர் அணுவணுவாக தன்னுள் நிகழ்த்திக்கொண்ட போர். ஆனால் ஒவ்வொருநாளும் பீஷ்மர் அவர் அறிந்தவற்றிலிருந்து எழுந்து வளர்ந்தபடியே சென்றார். அவர் அவருடன் சேர்ந்து …
Permanent link to this article: https://www.jeyamohan.in/122289/
