டி.எம்.கிருஷ்ணா -கடிதங்கள்

அன்புள்ள ஜெ,

நலம் தானே. தங்களது சிங்கப்பூர் assignment அங்குள்ள மாணவர்களுக்கு பயனுள்ளதாக அமையும் என உளமார நம்புகிறேன். உங்களுக்கும் ஒரு இனிய அனுபவமாக இருக்கட்டும்.. இன்று டி.எம் கிருஷ்ணாவிற்கு, விருது கிடைத்தது பற்றிய தங்களது பதிவினைப் பார்த்தேன்.

உங்கள் கருத்துக்கள் சரியானதே. உலகமெங்கும் விருதுகள் வழங்கப்படுவது இப்படித்தான். தகுதியானவர்கள் புறக்கணிக்கப்படுவதும், விளம்பர வேடதாரிகளுக்கு விருதுகள் அளிக்கபபடுவதும் வாடிக்கை தானே. ஆனால் உங்களது பதிவு மிகவும் கூர்மையாக இருப்பதாக எனக்கு நெருடுகிறது.

மகாபாரதத்தில், வேதத்தின் பொருளை, உபநிடதத்தின் சாரத்தை, அளித்துவரும் தாங்கள், சொல்லின் வலிமை பற்றி அறிவீர்கள். வெண்முரசு தொடரில், பல இடங்களில், இது பற்றி தாங்களே விளக்கியுள்ளீர்கள். தங்களது கருத்துக்களை சிறிது மென்மையாக பதிவு செய்யலாமே. தங்களது இணைய பக்கங்களை தினமும் படித்துவரும் ஆயிரக்கணக்கான என் போன்றோர், நீங்கள் சிறிது கோடி காட்டினாலே புரிந்து கொள்வோம். இந்தக் கோபமும், சீற்றமும், கூர்மையான சொற்களும் எதற்கு?. மீண்டும் மீண்டும் எதற்கு சர்ச்சைகளில் சிக்கிக் கொள்கிறீர்கள்? இது உங்களது உளநிகர் நிலையை பாதிக்காதா? இதை நீங்கள் அங்கதமாகவே பதிவு செய்திருக்கலாம்.

இது எனது வேண்டுகோள்.

அன்புடன்

சுந்தரம் செல்லப்பா

***

அன்புள்ள ஜெயமோகன்

சரியாக சொன்னீர்கள், இப்படிப்பட்ட பிரசித்தி பெற்ற பரிசுகள் தகுதியில்லாதவர்களுக்கு, ஏதோ vested interest ரகசிய நகர்வுகளால் கிடைத்தது என்று.

மக்சாசே பரிசு அரசு சேவை, பொதுமக்கள் சேவை, சமுதாயத் தலைமை, பத்திரிக்கை வேலை/இலக்கியம், தொடர்பு சேவை, சமாதானம், சர்வதேச இணக்கம், தலைமைத் ததுதி ஆகியவற்றிற்க்காக நிறுவப்பட்டு, இப்போது முதல் ஐந்து பகுப்புகளும் நிறுத்தப்பட்டதாக தெரிகின்றது. எப்படிப்பார்த்தாலும் கிருஷ்ணாவிற்க்கு ஏன் கிடைத்தது என்ற ஆச்சரியம் நிற்கத்தான் செய்கிறது.

கடைசி வரியில் நோபல் பரிசே ஊடக அழுத்தங்களுக்கு சாய்ந்து உண்மை ஆக்கங்களை உதாசீனம் செய்யலாம் என்றீர்கள். அது ஏற்கனவே நடந்து விட்டது. மலாலா யூசப்சாய் என்ற 15 வயது பாகிஸ்தானிய பெண் இப்படித்தான் ஊடக உந்துததலில் நோபல் சமாதான பரிசை பெற்றாள். 2012ல், பாகிஸ்தானிய தலிபான் அவளை சுட்டனர், அவள் உயிருக்கு ஊசலாடி இங்கிலாந்திற்கு எடுத்து செல்லப்பட்டு, இங்கிலாந்து டாக்டர்களால் பிழைத்தார். அதிலிருந்து இங்கிலாந்தில் வசிக்கிறார், ஏனெனில் பாகிஸ்தானில் தாலிபான் அவளை கொன்றுவிடுவார்களாம்,

மேலும் இங்கிலாந்திலும் பாகிஸ்தானிய சமூகத்திலிருந்து தனியாக பலத்த பாதுகாப்புடன் பள்ளியில் படிக்கறாள், அங்கேயும் தலிபான் செல்வாக்கினால் கொல்லப்படாமல் இருக்க பலத்த பாதுகாப்பு.. அதே சமயம் உலகப்பிரச்சினைகளுக்கு திருவாய் மலர்ந்து, ஸ்டேட்மெண்டுகளை கொடுக்கிறாள். இந்த “சமாதான முயற்சி”களால் நோபல் சமாதானப் பரிசு இந்தியாவின் கைலாஷ் சத்யார்தியுடன் கூட்டாக கிடைத்தது. சத்யார்தி பல வருஷங்கள் உண்மையிலேயெ பலத்த எதிர்ப்பு, உயிர் மிரட்டல்கள் நடுவில் காணாமல் போன குழந்தைகள், கடத்தப்பட்ட குழந்தைகள் தொழில்களில் சுரண்டப்படும் குழந்தைகளுக்கு நிவாரண சேவை செய்பவர். அவருக்கு நோபல் சமாதானப் அரிசு கிடைத்ததில் அர்த்தம் இருக்கின்றது. ஆனால் மலாலாவுக்கு நோபல்? மலாலா ஊடக பிம்பம், முக்கியமாக பிபிசியின் செல்லக் குழந்தை. அதனாலேயெ நோபல் சமாதான பரிசும் கிடைத்துள்ளது.

அதுதான் உலகம்.

மதிப்புடன்

வன்பாக்கம் விஜயராகவன்

***

அன்புள்ள ஜெ,

நோபல் பரிசு பெற்ற பத்துக்கும் மேற்பட்ட விஞ்ஞானிகளை சந்தித்திருப்பேன். அவர்களுடன் உரையாடவும் உணவருந்தவும் காப்பி குடிக்கவும் வாய்த்திருக்கிறது. மேலும் கல்லூரியிலிருந்தே நெடுங்காலமாக தொடர்ந்து இப்பரிசின் வரிசையை கவனித்திருக்கிறேன் என்பதாலும் இதை சொல்லலாம் என நினைக்கிறேன்.

சற்றும் எதிர்பாராதவர்கள், தகுதியில் குறைந்தவர்கள் பரிசு பெறுவது, முழுத்தகுதியும் உடையவர்கள் (ஒரு பரிசை மூன்று பேருக்கு மேல் பகிர முடியாது என்ற காரணத்தால்) பரிசில் சேர்க்கப்படாமல் விடுபடுவது, கடைசி நேரத்தில் ஏற்படும் எதிர்பாரா மாற்றங்கள் குளறுபடிகளின் சர்ச்சைகளை அணுக்கமாக கேள்விப்படும்போது ஆயாசமே மிஞ்சுகிறது. பெரும் தொகை என்பதால் பள்ளிக்கூடத்தில் இந்த பரிசை பற்றி நமக்கு சற்று அதீதமாக சொல்லிக் கொடுத்துவிட்டார்களோ என்று எண்ண தோன்றுகிறது. நோபல் பரிசின் குளறுபடிகள் நம் ஊர் பிலிம்பேர் அல்லது மாநில அரசு விருதுகளுக்கு சற்றும் குறைந்ததல்ல என்ற புரிதல் சற்று அதிர்ச்சியானதுதான்.

அமைதிக்கான நோபல் பரிசை பாருங்கள். இந்த பரிசுக்கு தகுதி கொள்ளும் அளவுக்கு ஒபாமா அப்படி என்னதான் செய்துவிட்டார்? இது மோகன்தாஸ் காந்திக்கு தரப்படமுடியாத பரிசு என்பது இன்னொருபுறம். சமீபத்தில் பரிசு பெற்ற நம் ஊர் கைலாஷ் சத்யார்த்தியை நம்மில் பெரும்பாலோர் அதுவரையிலும் பெரிய அளவில் கேள்விப்பட்டது கூட இல்லை. இதுவே பெரும் பரிசுகளின் உண்மை நிலை. இதேபோன்ற கருத்தை நீங்களே கூட வேறு விவாதத்தில் சொல்லியிருக்கிறீர்கள்.

இப்போது விஷயத்துக்கு வருகிறேன். டி.எம். கிருஷ்ணா மகசேசே விருதுக்கு தகுதியானவரா என்பது நிச்சயம் கேள்விக்குரியதுதான். இந்த பரிசை பெறுமளவுக்கு அவர் இதுவரையிலும் ஆற்றிய களப்பணிகள் என்னென்ன என்பதும் விரிவான விவாதத்திற்குரியது. அவர் இந்த பரிசை பெறாமல் மறுத்திருந்தால் அவர் மேல் உள்ள மரியாதை இன்னும் உயர்ந்திருக்கும்.

ஆனால் இந்த காரணத்திற்காக ஒரு வேகத்தில் அவரின் தகுதியை மிகவும் தாழ்த்தி சொல்லிவிட்டீர்களோ என அஞ்சுகிறேன். ஒரு பாடகனானக, கலைஞனாக, புகழின் உச்சியில் கர்நாடக இசையின் அதிகார மையத்தில் உள்ள நபராக கர்நாடக இசையை கீழ்த்தட்டு மக்களுக்கும் எடுத்துசெல்ல வேண்டும் என்று ஆசைப்பட, அதை செயல்படுத்த அவர் முற்றிலும் தகுதியானவரே.

அவரின் அதிரடி செயல்பாடுகள், அரசியல் நிலைப்பாடுகளில் எனக்கு முற்றிலும் ஒப்புமை உண்டு என்று சொல்லமுடியாது. ஆனால் இசையின் முகவராக, ரசிகராக உபாசகராக, கர்நாடக இசை அதன் குறுகிய விளிம்புகளைத்தாண்டி ஏழை எளிய மக்களையும் சென்றடைய வேண்டும் என்ற கிறுக்கில் உள்ள நேர்மையையும், செயல்பாட்டின் தைரியத்தையும் அதன் பின்னுள்ள நல்லெண்ணத்தையுமாவது நாம் பாராட்டலாம் என நினக்கிறேன். இது ஏற்கனவே பலர் வேறு வகைகளில் முயன்று செய்ததுதான் என்றாலும்.

மேலும் அவர் இசையை, இசையின் இலக்கணத்தை, அடிப்படைகளை நன்றாக கற்றறிந்தவர், விரிவாக விவாதிக்கவும் தெரிந்தவர். நல்ல பாடகரும் கூடத்தான். இதையெல்லாம் இது போன்ற காணொளிகளை வைத்து ஒரு இசை ரசிகன் என்ற எல்லைக்குள் நின்றபடி நான் சொல்வது மட்டுமே.

https://www.youtube.com/watch?v=fzzyMq49LKM&list=PLqO4IxQaExl7C0JJp5KbGBnvpYtqEky2G

என்னைவிட மேலும் நன்கு இசையறிந்த நண்பர்கள் இன்னும் விரிவாக சொல்லக்கூடும்.

வேணு தயாநிதி

***

அன்பின் ஜெ..

மகசேசே விருது, அவரது சங்கீதத் திறமைக்காகக் கொடுக்கப்படவில்லை. எனவே, உங்களது ஒப்பீடு சரியில்லை.

அவர் மிகவும் பிரபலமான வித்வான். உலகெங்கும் சென்று கச்சேரிகள் செய்து, பணம் பண்ணிக் கொண்டிருக்கலாம். ஆனால், அதை விடுத்து, தான் பணம் செய்யும் நேரத்தை, தான் சரியென்று நம்பும் காரணத்துக்காக அவர் செய்து கொண்டிருக்கிறார்.

மிக முக்கியமாக வெளியில் தெரியும் செயல்பாடு, அவர் ஊரூர் ஆல்காட் குப்பத்தில் நடத்தும் மார்கழிக் கலை விழா. ம்யூசிக் அகாடமியிலும், நாரத கான சபாவிலும் நடத்துவதை விட்டு விட்டு, ஆல்காட் குப்பத்தில், மற்ற கலைகளோடு ஒன்றாகச் செய்கிறார். வெறுமே, கலை மக்களுக்குப் போக வேண்டும் எனப் பிரச்சாரம் செய்ய வில்லை. அதற்காக, உழைக்கிறார்.

இலங்கையில், போர் முடிந்ததும், யாழ்ப்பாணத்திற்குச் சென்று இசைக் கச்சேரி செய்த முதல் இசைவாணர் அவர்தான்.

பல முயற்சிகளை, தன்னார்வ நிறுவனங்களை துவங்கி நடத்தி வருகிறார். அவற்றில், பல, கர்நாடக இசையை, இப்போது இருக்கும் தளங்களில் இருந்து வெளியே கொணரும் முயற்சிகள். வெளியில் இருந்து திறமைகளை அடையாளம் கண்டு கொணர்வதும் அதில் உள்ளடக்கம்.

இதில் எதுவுமே அவருக்குப் பணம் கொண்டு வரப் போவதில்லை. புகழுக்காகச் செய்கிறார் எனச் சொல்லலாம். செய்யட்டுமே. புகழ் வருகிறது என்கிற காரணத்துக்காக, ஆல்காட் குப்பத்தில் கச்சேரி செய்யட்டுமே – என்ன இப்ப?

கைலாஷ் சத்யார்த்தி போன்ற போலிகள் செய்தது போல, பன்னாட்டு நிதி நிறுவனங்களின் தேங்காயை எடுத்து வழிப்பிள்ளையாருக்கு உடைத்து விட்டு, நோபல் பரிசு வாங்கி விடவில்லை.

சாதிய அடையாளத்தை மறைக்க, அதிக சத்தம் போடுவதால் அதிக சந்தேகம் என்கிறீர்கள். பின் அவர் என்ன செய்ய வேண்டும்? நான் அய்யங்கார், எல்லாரும் நாலடி த்ள்ளி நிற்க வேண்டும் எனப் பேச வேண்டும் என எதிர்பார்க்கிறீர்களா?

எனக்கு அவரின் உழைப்பின் திசை புரிகிறது. அதற்காக அவர் செலவிடும் நேரமும் அதன் டாலர் மதிப்பிழப்பும் தெரிகிறது. நீங்கள் அதைச் சந்தேகப்படுகிறீர்கள். அதைப் பற்றி இந்துவில் வரும் செய்திகள் மட்டுமே உங்களின் கூசலுக்கு ஆதாரம் எனில், வருத்தம்.

என்னதான் பிரச்சினை எனப் புரியவில்லை

பாலா

***

ஜெ,

இனிமேல் டி எம் கிருஷ்ணாவை ஒன்றும் செய்ய முடியாது. சிந்தனையாளர்கள் வண்டியிலே ஏறியாச்சு

டி.எம்.கிருஷ்ணா, பார்ப்பன வெறியராக இருந்திருந்தால் அவருக்கு மகசேசே விருது கிடைத்ததை ஜெயமோகன் கொண்டாடியிருப்பார். அம்மாதிரி வெறியர்களை கொண்டாடுவதை கடமையாகவே வைத்திருக்கிறார். குறிப்பாக பார்ப்பனரல்லாத தீவிர பார்ப்பனீய சிந்தனையாளர்களை அவர் உச்சிமுகர்ந்து பாராட்டுவதை நுணுக்கமாக கவனித்தால் உணரலாம்.

கிருஷ்ணாவோ பார்ப்பன சாதியில் பிறந்து பார்ப்பனீயத்தை பல்வேறு தளங்களில் அம்பலப்படுத்தும் பணியை செய்துவருகிறார். எனவேதான் ஜெயமோகனால் இழிவுப்படுத்தப் படுகிறார். ஏற்கனவே இதுபோல அய்யா சின்னக்குத்தூசி அவர்கள் மறைந்தபோதும் இதே ஜெயமோகன் அவரை இப்படிதான் நடத்தினார். ஜெயமோகனின் இந்த பழிவாங்கும் பட்டியலில் இன்னும் கமல்சார் மட்டும்தான் மாட்டவில்லை. ஒருவேளை அதுவும் எதிர்காலத்தில் நடக்கலாம்.

டி.எம்.கிருஷ்ணா பற்றி பெரிய புரிதல் இல்லாததால் (சங்கீத சப்தம் என்னைப் போன்ற கழுதைகளின் காதுகளை ஈர்க்காது என்பதால்) இதுவரை எனக்கு பெரியளவில் எந்த மதிப்புமில்லை. ஜெயமோகன் புண்ணியத்தால் என்னைப் போன்ற ஆயிரக் கணக்கானவர்களின் உள்ளத்தில் கிருஷ்ணா இனி உயர்வார்.

யுவகிருஷ்ணா

மூத்த கிருஷ்ணாவுக்கு யுவகிருஷ்ணாக்கள் இனிமே பரதனாகவும் சத்ருக்கனனாகவும் இருந்து தொண்டுசெய்வார்கள் என எதிர்பார்க்கலாம்

ஜெயராமன்

***

பெருமதிப்பிற்குரிய ஜெமோ அவர்களுக்கு,

வணக்கம்.

நேரில் நீங்கள் இருந்தால் உங்கள் கையை பிடித்து முத்தமிட்டிருப்பேன்! சமீபத்தில் மிகக்கூசிய ஒருதருணம் இது

இந்த வார்த்தையைக் காட்டிலும் இதை இத்தனை தெளிவாக யாராலும் விளக்கியிருக்கமுடியாது. நானும் ‘ஹிந்து ‘பத்திரிகையின் தொடர் வாசகன் மேலும் இந்த பத்திரிகையின் எங்கள் ஊருக்கான விநியோகஸ்தரும் கூட.

நீங்கள் மிகச் சரியாக கணித்தபடி “ஆக, அவருடைய தி இண்டு பின்னணி மட்டுமே இவ்விருதுக்கான தகுதியை உருவாக்கியிருக்கிறது”. என்பதில் எந்த சந்தேகமும் என்னைப் பொறுத்தவரை இல்லை.பாரதி கூறியபடி இன்று இங்கு “சிறுமையைக் கண்டு பொங்குவதற்கு உங்களை விட்டால் ஆளில்லை” என்பது நிதர்சனமான உண்மை.

அன்புடன்,

அ. சேஷகிரி.

***

ஜெமோ,

டி.எம் கிருஷ்ணாவுக்கு விருதுகிடைத்ததைப்பற்றிய உங்கள் தாக்குதல்களை வாசித்தேன். எவருக்கு விருது கிடைத்தாலும் வயிறு எரிபவர் நீர் என்பதை உணர்ந்துகொண்டேன். உமக்கு விருது என்றால் மட்டும் இனிப்பாக இருக்கும் இல்லையா?

இந்துத்துவ வெறி தலைக்கு ஏறினால் இப்படித்தான்

அ.நடராசன்

***

ஜெமோ

உங்கள் கட்டுரை சாதிவெறியுடன் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. ஒருவரைச் சாதிசொல்லி விமர்சிப்பதென்பது அறிவீனம் என்று உங்களைப்போன்றவர்கள் எப்படி புரிந்துகொள்ளப்போகிறீர்கள்?

ஸ்ரீனிவாசன் எம்

***

அன்புள்ள ஜெ,

இது உங்கள் நண்பரின் எதிர்வினை.

ஜெயமோகனை நினைத்தால் மிகவும் வருத்தமாக இருக்கிறது. ஒருவர் நிதானமிழக்கும்போது எந்த அளவிற்கு செல்வார் என்பதற்கு திரும்பத் திரும்ப காணக்கிடைக்கும் உதாரணமாக அவர் இருக்கிறார். டி.எம்.கிருஷ்ணாவுக்கு மகஸேசே விருது அளிக்கப்பட்டதை அவர் கடுமையாக தாக்குகிறார். ’’சஞ்சய் சுப்ரமணியம் அமர்ந்து எழுந்த நாற்கலியில் அமரும் தகுதிகூட இல்லாதவர்’’ என்று எழுதுகிறார். ஜெயமோகனை போலவே எனக்கும் இசை பற்றி எதுவும் தெரியாது என்பதால் இதைப்பற்றி நான் பேச விரும்பவில்லை.

ஆனால் இந்த விருது இசையில் டி,.எம் கிருஷ்ணா நிகழ்த்திய சாதனைகளுக்காக அல்ல மாறாக ஒரு பிரபல இசைக்கலைஞராக சமூக நல்லிணகத்திற்காகவும் நீதிக்காகவும் பொது வெளியில் அவர் எழுப்பிய குரலுக்காகவே இந்த விருது வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. இந்த விருதிற்கு எல்லாவிதத்திலும் தகுதியானவர் டி,எம் கிருஷ்ணா. சஞ்சய் சுப்பிமணியம் போன்றவர்கள் உன்னதமான சாஸ்திரிய சங்கீதத்திற்காக ஆற்றும் உன்னதமான பணிக்காக மட்டுமே வழங்கபடக்கூடிய பல விருதுகளை பெறக்கூடும். அப்போது டி,எம். கிருஷ்ணாவின் ஆதரவாளர்கள் யாரும் கோவித்துக்கொள்ள மாட்டார்கள்.

தமிழ்நாட்டில் இந்தியாவையே பதட்டமடையச் செய்த பல பிரச்சினைகளில் எத்தனை பிரபல கலை ஆளுமைகள் எதிர்வினையாற்றியிருக்கிறார்கள்? பல சமயங்களில் தங்கள் ஸ்தானங்களுக்கோ வாய்ப்புகளுக்கோ எந்த பங்கமும் வந்துவிடக்கூடாது என்று மெளனமாக கடந்து போயிருக்கிறார்கள். இந்த சூழலில் டி.எம் கிருஷ்ணா போன்ற நிலைப்பாடுகளைக்கொண்ட அதை துணிச்சலாக வெளிப்படுத்தக் கூடிய கலைஞர்கள் அபூர்வமாகவே இங்கு இருக்கிறார்கள். கமல் போன்ற முற்போக்குவாதிகள் மோடியின் ஸ்வட்ச் பாரத்தில் இணைந்து குப்பை அள்ளிப்போடும் புனிதப்பணியை செய்துகொண்டிருந்த காலத்தில் மோடியின் மதவாத நோக்கங்களை டி.எம் கிருஷ்ணா கடுமையாக எதிர்த்தார்.

டி.எம்.கிருஷ்ணா மோடியின் வகுப்புவாத அணுகுமுறைகளை பகிரங்கமாக எதிர்த்தார் என்பதுதான் ஜெயமோகன் உட்பட பலருக்கும் இங்கு பிரச்சினை. எங்களைப்போன்ற மிலேச்சர்களோ, சூத்திரர்களோ மோடியை எதிர்ப்பது இயல்பானதுதான். ஆனால் டி.எம். கிருஷ்ணா போன்ற ஒரு கர்நாடக இசைக்கலைஞர் இந்தியாவில் இந்துத்துவா பெரும்பான்மை வாதத்தை எதிர்க்கிறபோது அவர்கள் கட்டமைக்க விரும்புகிற பண்பாட்டு அதிகாரத்தில் ஒரு ஓட்டை விழுகிறது. அதனால்தான் வேறு யார்மீதும் வருகிற கோபத்தைவிடவும் கிருஷ்ணா மீது அதீதமான வெறுப்பு ஏற்படுகிறது. எதிரியை மன்னிக்கலாம். துரோகியை மன்னிக்கலாமா? டி,எம். கிருஷ்ணா போன்ற சொந்த சாதிய மதிப்பிடுகளுக்கு துரோகம் செய்யக் கூடியவர்கள்தான் நம்பிக்கைகுரிய சக்திகள்.

ஜெயமோகன் தன் குறிப்பை இப்படி முடிக்கிறார்: ‘’தமிழின் பண்பாட்டியக்கத்துடன் எந்த தொடர்பும் இல்லாதவர் அவர். மிக எளியமுறையில்கூட தமிழக இலக்கியம், கலைமரபு பற்றிய அறிமுகமே இல்லாத ‘பெரியவீட்டுப்பிள்ளை’. பொத்தாம்பொதுவான ஒரு மொழியில் எது பொதுவெளியில் ‘அதிர்வு’களை உருவாக்குமோ அதைமட்டும் பேசும் காலி டப்பா. ஆக, அவருடைய தி இண்டு பின்னணி மட்டுமே இவ்விருதுக்கான தகுதியை உருவாக்கியிருக்கிறது. இந்த விருது மட்டும் இல்லையென்றால் இந்தக்குறைகுடத்தைப்பற்றி என் தகுதிகொண்ட ஒருவர் பேசவே தேவையில்லை.’’

இந்தியாவில் மனித உரிமை சார்ந்த, கருத்து சுதந்திரம் சார்ந்த, ஜனநாயகம் சார்ந்த பல போராட்டங்களில் இந்தியாவின் மத்தியதர வர்க்கத்தினரும் சில சமயம் ’எலைட்’ என்று சொல்லக்கூடிய மேட்டுக்குடியைச் சேர்ந்தவர்களும் முக்கியமான பங்கை செலுத்தியிருக்கிறார்கள். அப்படிப் பார்த்தால் இந்தியாவின் மிகப்பெரிய ’எலைட் ’புரட்சியாளர்கள் காந்தியும் நேருவும்தான். போகிற போக்கில் ஏழை- பணக்காரன் வித்தியாசத்தை அடித்துவிட்டால் அது உண்மையாகிவிடுமா?

சரி ஒரு எலைட் புரட்சியாளரைப் பற்றி இவ்வளவு தாக்குகிற ஜெயமோகன் கையால் மலம் அள்ளும் அவலத்திற்கு எதிராக போராடி வரும் பொசவாடா வில்சனுக்கும் மகசேசே விருது கிருஷ்ணாவோடு சேர்த்து வழங்கபட்டிருகிறதே.. அந்த ஒடுக்கப்பட்ட சமூக புரட்சியாளனை வாழ்த்தி இரண்டு வரி எழுதியிருக்கலாமே.

‘’இந்தக்குறைகுடத்தைப்பற்றி என் தகுதிகொண்ட ஒருவர் பேசவே தேவையில்லை’’ என்று ஜெயமோகன் எழுதுகிறார். ஆனால் இரண்டு நாளைக்கு எண்ணற்ற குறை குடங்கள் தன்னைப்பற்றி பேசவேண்டும் என்பதற்குத்தானே இந்த provoking ?

ஜெயமோகனின் இந்தக் குறிப்பு ஏற்படுத்தும் உணர்வு அவருடைய வார்த்தைகளிலேயே சொல்வதானால் ‘’ சமீபத்தில் மிகக்கூசிய ஒருதருணம் இது.’’

மனுஷ்யபுத்திரன் முகநூல் பக்கத்தில் )))

ஜெயராமன்

***

அன்புள்ள ஜெயராமன்,

டி எம் கிருஷ்ணாவைவிட கடுமையான விமர்சனங்களை இந்துமரபு மேல் மோடி மேல் பீயுஷ் மனுஷ் வைத்திருக்கிறார். ஆனால் அவர் செய்துகாட்டிய சாதனையாளர்

நான் வேறுபாடு காண்பது செயலில்தான். இது மனுஷ்யபுத்திரனுக்குப்புரியும். அவர் இன்று எடுத்திருக்கும் ஜூனியர் வெற்றிகொண்டான் வேஷத்துக்குப் புரியவைப்பது கடினம்

ஜெ