பேராசிரியர் ந.சுப்புரெட்டியாரின் ஆலயப் பயணக்கட்டுரைகளை நான் தொடர்ந்து படித்து வந்தேன். ஆனால் இன்று உடனடியாக நினைவுக்கு வருவது நினைவுக்குமிழிகள் என்ற அவருடைய நான்கு பாக தன்வரலாறுதான். தன்வரலாறு எழுதுபவர் சாகசமோ, தியாகமோ செய்திருக்கவேண்டியதில்லை, அவர் வாழ்க்கையில் அதிநிகழ்வுகள் நிகழ்ந்திருக்கவேண்டியதில்லை என்று அது எனக்குக் காட்டியது. பல ஆண்டுகள் அன்றாடநிகழ்வுகளை வரிசையாக டைரியில் குறித்துவந்தவர் அவற்றையே தன்வரலாறாக எழுதியிருக்கிறார். அதனூடாக வெளிப்படுவது ஒரு காலகட்டம் எப்படி நிகழ்ந்தது என்னும் சித்திரம். ஒரு யதார்த்த நாவல்போல பொறுமையாக வாசிக்கவேண்டிய படைப்பு அது.
