அன்புள்ள ஆசிரியரே!!
வணக்கம். நான் தீபிகா அருணின் “கதை ஓசை” என்னும் போட்காஸ்த் தளத்தில் பல ஒலிப்புத்தகங்களை கேட்டு வருகின்றேன். அதில் சில நாட்களுக்கு முன்பு தங்களுடைய “டார்த்தீனியம்” குறுநாவலை ஒலிவடிவில் கேட்டேன். “டார்த்தீனியம்” பெயரே மிக வித்யாசமாக இருந்தது எனக்கு. சரி கதையை கேட்போம் என்று ஆரம்பிதேன். கேட்க கேட்க என்ன ஆவலை தூண்டியது. முதல் மூன்று அத்தியாயங்களில் இது ஒரு பேய் அல்லது அமானுஷ்யம் கலந்த கதையோ? என்று எண்ணினேன். அடுத்துக் கேட்ட அத்தியாயங்களில் அது முற்றிலும் வேறு என்பதை உணர்ந்தேன். மிக ஆழமாக சிந்திக்க வைத்த ஒரு கதை இது. கடைசியில் ஒரு வரி எழுதியிருந்தீர்கள், ” அதன் கிளைகள் முழுக்க கொத்து கொத்தாக விதைகள் அடர்ந்திருப்பதை மூச்சடைய வைத்த அச்சத்துடன் கண்டேன்!”. நிஜமாகவே என்னால் இரண்டு மூன்று நாட்கள் என் எண்ணங்களில் இருந்து இக்கதை அகலவில்லை. நம்முடைய ஒரு சிறிய கெட்டபழக்கம் நம்மை எவ்வளவு தூரம் வரை நம்மை ஆட்டிப்படைக்கிறது. நம்மை மட்டும் அல்லாமல் நம்மை சுற்றியுள்ள அனைவரையுமே அது பாதிக்கிறது என்பதை தங்கள் எழுத்துகளின் கூர்மையில் மிக ஆழம்.
ஒலிப்புத்தகி சகோதரி தீபிகா அருண் பற்றி நான் குறிப்பிட்டே ஆகவேண்டும். தங்களின் எழுத்துகள்அவருடைய குரலில் மிக அருமையாக பதிவிட்டுள்ளார். ஒவ்வொரு கதாபாத்திரத்துக்கும் அவர் உயிர் கொடுத்துள்ளார். என் மேனி பல இடங்களில் திடுக்கிடுவதை நான் உணர்தேன்.அது என்னை மிகவும் பயமுறித்தியது என்றே சொல்ல வேண்டும், அவ்வளவு ஆழம் சகோதரியின் குரலில். ஒரு சின்ன நாய் “மக்ரூணி” அதற்கு கூட அவருடைய மெனக்கெடல் தெரிந்தது. அவருடைய குரலில் தங்களின் கதைகள் பல வர வேண்டும் என்பது என்னுடைய வேண்டுகோள்.
இக்கடித்ததுடன் இணைய லிங்கை கொடுத்துளேன்
https://www.youtube.com/watch?v=AnKQS8LdJ50&list=PL-huV8UkorxtKBSDPOwksIAID4nON6O_v&index=4
நன்றி ஆசிரியரே!!!
இப்படிக்கு வாசகி,
ஸ்ரீநித்யா சுந்தர்.
***
அன்புள்ள ஸ்ரீநித்யா
டார்த்தீனியம் ஒரு காலகட்டத்தின் அச்சத்தின் பதிவு. என் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையின் அச்சம் மட்டுமல்ல, அந்தக் காலகட்டமே அப்படி கொந்தளிப்பும் அச்சமும் நிறைந்ததாகவே இருந்தது என அக்கால எழுத்துக்கள், சினிமாக்கள் அனைத்திலிருந்தும் தெரிகிறது. வாசிப்புக்கு நன்றி
ஜெ
