கருமையின் அழகு-அருண்மொழி நங்கை

பண்டிட் வெங்கடேஷ் குமார் பாடப் பாட பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே பேரழகனாகி விடுவார். அந்தப் புன்னகையும் கையசைவும் அவர் சக மேடை பக்கவாத்திய கலைஞர்களுடன் நிகழ்த்தும் அந்த உடல்மொழியிலான ஒத்திசைவுடன் கூடிய உரையாடலும் காணத் திகட்டாதவை.  மேடையில் அவர்கள் அனைவரும் தங்களுக்கான உலகில் ஒன்றி இருப்பார்கள்.

கருமையின் அழகு- அருண்மொழி நங்கை

முந்தைய கட்டுரைகாலைத்தொடுவேன் – அ.முத்துலிங்கம்
அடுத்த கட்டுரைவிஷ்ணுபுரம் விழா, ஒரு கடிதம்