நவம்பர் மாத வல்லினம் இதழில் அருண்மொழியை சுசித்ரா எடுத்த நீண்ட பேட்டியும் அருண்மொழி எழுதிய கட்டுரைகளைப் பற்றி பவித்ரா எழுதிய கட்டுரையும் பிரசுரமாகியிருக்கின்றன. பேட்டி எடுத்தவரும் கட்டுரை எழுதியவரும் பெண்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்க விஷயம் என நினைக்கிறேன். அருண்மொழி எழுதும்போதே அது பெண்களுக்குரிய தனித்த நுண்ணுணர்வு வெளிப்படுவதாகவும், பெண்களால் விரும்பிப்படிக்கப்படுவதாகவும் இருந்ததை கவனித்திருந்தேன்
அருண்மொழி பேட்டியிலிருந்து…
இதை எழுதத்தொடங்கும் போதே என் மனதில் இரண்டு, மூன்று நிபந்தனைகளை நானே போட்டுக்கொண்டேன். முதல் விஷயம் இது அனுபவம், ஆனால் அனுபவம், அனுபவமாக மட்டும் சுருங்கிவிடக்கூடாது. இரண்டாவது நிபந்தனை, அருண்மொழியுடைய அனுபவம் வெறுமனே அருண்மொழியின் அனுபவமாக மட்டும் நின்றுவிடக்கூடாது. என்னதான் வட்டாரத்தன்மை இருந்தாலும் ஏதாவது ஒரு புள்ளியில் எல்லாருமே இணைந்து கொள்ளக்கூடிய விதத்தில் அது அமையவேண்டும், உலகளாவிய தன்மை ஒன்று அதில் இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்தேன்
“முதன்முதல்ல எழுதுறவனுக்கு கச்சாப்பொருள் அவன் புழங்கின வாழ்க்கைதான்”- அருண்மொழி பேட்டி
பவித்ரா கட்டுரையிலியிருந்து…
அருண்மொழி அவர்கள் காட்டும் மனிதர்களின் ஆழமும் அடர்த்தியும் ஒரே இடத்தில் நின்று நிலைப்பவை அல்ல. அது நாவலில் காணும் மனிதர்களைப்போல வெவ்வேறு கட்டுரைகளிலும் வளர்ந்து வளர்ந்து உச்சம் செல்கிறது. ஒரு கட்டுரையில் மிக சராசரியாகத் தோன்றுபவர்களை அடுத்த சில கட்டுரைகளில் முற்றிலும் வேறொருவராக அறிய முடிகிறது.
