அன்புள்ள ஜெ
முதல்முறையாக உங்களை சந்திக்கலாம் என்று கூறியவர் குருஜி சௌந்தர் தான். அதுவரை உங்களை சந்திப்பது பற்றி என் சிந்தைக்கு தோன்றியதே இல்லை. நானெல்லாம் எப்படி என்று நினைத்து கொள்வேன்.
அதன் பின்னர் என்னோடு உரையாடிய வெண்முரசு வாசிக்க தொடங்குதல், அறிவியக்கவாதியின் உடல் கடிதங்கள் எனது வாசிப்பை பலமடங்கு தீவிரப்படுத்தியிருக்கிறது என்று இன்று உணர்கிறேன். கடைசியாக சென்ற மே மாதம் ஜும்மில் தங்களை சந்தித்தது நினைவில் இனிக்கும் நிகழ்வு. அன்று பேசியதில் நான் கற்றறிய வேண்டிய எல்லைகளும் எனது சில பிழையான பார்வைகளும் அகன்று தெளிவாயின.
சமீபமாக உங்களை நேரில் சந்திக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வலுவாக உள்ளது. எனக்கு உங்களிடம் பேசுவதற்கும் கேட்பதற்கும் திட்டவட்டமாக எதுவுமேயில்லை. ஆனால் பார்க்க வேண்டும் என்று மட்டும் ஆவல் எழுகிறது. அதுவும் என்னில் வலுவான மாற்றத்தை உண்டு பண்ணும் என்ற உணர்வே எழுகிறது. இதற்கு மேல் எனக்கு சரியாக சொல்ல தெரியவில்லை.
இப்படி கேட்பதற்கு சரியா என்று தெரியவில்லை. தாங்கள் சென்னை வருகையில் சந்திக்க முடியுமா? இவற்றில் ஏதேனும் தவறிருப்பின் மன்னிக்கவும். இதற்கு மேல் சொல்ல முடியாத தயக்கவுணர்வே என்னில் எஞ்சுகிறது.
அன்புடன்
சக்திவேல்
***
அன்புள்ள சக்திவேல்,
நான் சமீபத்தில் அவசர வேலையாகவே சென்னைக்கு வந்திருந்தேன். மீண்டும் வரும்போது நாம் சந்திப்போம். அதிலெல்லாம் எந்த தயக்கமும் தேவையில்லை. உங்கள் வீட்டிலிருந்து கூட்டிவந்து திரும்ப கொண்டுசென்று விட ஏற்பாடு செய்வதொன்றும் பெரிய விஷயம் அல்ல. நாம் பேசுவோம்.
முன்பு தயக்கத்துடன் அறிமுகமான நீங்கள் இன்று தெளிவாகவும், நகைச்சுவையாகவும் பேசுபவராக மாறியிருக்கிறீர்கள். தனித்த கருத்துக்கள் கொண்டிருக்கிறீர்கள். மகிழ்வூட்டும் விஷயம் இது.
ஜெ
***
அன்புள்ள ஜெ
பின் மதியம் தங்கள் பதில் கண்டேன். எனக்க ஆசானே என்ற சொல்லை தவிர வேறு எதுவும் நெஞ்சில் இல்லாது நிமிஷங்கள். அத்தனைக்கும் பிறகு பதில் போட இத்தனை நேரமெதற்கு. தங்கள் பரிசை பெருக்கி கொள்ள ஆசைப்பட்டேன். ஆதலால் மீண்டும் மீண்டும் கடிதத்தை நினைவில் மீட்டியிருந்தேன். நாம் பேசுவோம் இந்த சொல்லில் நான் உணரும் அன்பை சொல்ல இயலவில்லை.
கடிதத்தை வாசித்து உறங்கியெழுகையில் தேவதச்சனின் கவிதை திறப்புக்கான விதையொன்று மனதில் பளீச்சிட்டது. இதற்காக உங்களுக்கு என் நன்றிகள். சில வாரங்களுக்கு முன் தளத்தில் துழாவுகையில் ஏதேச்சையாக கவிஞர் தேவதச்சன் அவர்களின் கவிதை தோகுப்பு ஒன்றை கண்டேன். தொடர்ச்சியாக வாசித்து வருகிறேன். என் வாசிப்பில் திறந்து கொண்ட கவிதைகளின் மேலான வாசிப்பை எழுதியும் வருகிறேன். மொத்தமாக இருபது கவிதைகளுக்கும் எழுதிய பின்னர் உங்களுக்கு அனுப்ப நினைத்துள்ளேன்.
இன்று முதல் திறப்பை நிகழ்த்திய தேவதச்சனின் கவிதை
பரிசு
என் கையில் இருந்த பரிசை
பிரிக்கவில்லை பிரித்தால்
மகிழ்ச்சி அவிழ்ந்துவிடும் போல
இருக்கிறது
என் அருகில் இருந்தவன் அவசரமாய்
அவன் பரிசைப் பார்த்தான். பிரிக்காமல்
மகிழ்ச்சியை எப்படி இரட்டிப்பாக்க
முடியும்
பரிசு அளித்தவனோடு
விருந்துண்ண அமர்ந்தோம்
உணவுகள் நடுவே
கண்ணாடி டம்ளரில்
ஒரு சொட்டு
தண்ணீரில்
மூழ்கியிருந்தன
ஆயிரம் சொட்டுகள்
சந்திக்க காத்திருக்கும் உங்கள் வாசகன்
அன்புடன்
சக்திவேல்
வாசகனின் பயிற்சி- தஸ்தயேவ்ஸ்கி- கடிதம்
