படையல் [சிறுகதை]
அன்புள்ள ஜெ,
நான் நண்பர்களிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தபோது ஒருவர் சொன்னார் ‘ஜெமோ இந்த நூற்றியிருபது கதைகளிலும் செக்குலர் ஆக எழுதுகிறார் பார்த்தீர்களா?” என்று
நான் ‘என்ன?’ என்று கேட்டேன். கதைகளில் இந்து, இஸ்லாமிய, கிறிஸ்வத ஸ்பிரிச்சுவாலிட்டியை பேசுபவை இருந்துகொண்டெ இருக்கின்றன என்றார். முதுநாவல், படையல் போன்றவை இஸ்லாமிய ஸ்பிரிச்சுவாலிடி. அங்கி, கொதி லாசர் போன்றவை கிறிஸ்வ ஸ்பிரிச்சுவாலிட்டி. திரை போன்றவை இந்து ஸ்பிரிச்சுவாலிட்டி
ஜெமோ இதை வேண்டுமென்றே திட்டமிட்டு எழுதுகிறார் என்றார் நண்பர். நான் கேட்டேன். ‘சரி இப்படி எழுதினால் நீங்கள் ஒத்துக்கொள்வீர்களா?’. அவர் உடனே ‘அதெப்படி, அவர் சங்கி. ஏமாற்றுவதற்காக இப்படி எழுதுகிறார்’ என்றார்
’அதாவது நீங்கள் என்ன எழுதினாலும் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டீர்கள் என்று தெரியாத அளவுக்கு அவர் முட்டாள். அவர் எதை எழுதினாலும் கண்டுபிடிக்கும் அளவுக்கு நீங்கள் அதிபுத்திசாலி. மொத்தமாக இதுதானே உங்கள் தரப்பு?” என்று கேட்டேன் ஒரு மொண்ணைத்தனமான வெற்றிச்சிரிப்புதான் பதில்
ஜெ, தமிழிலக்கிய வரலாற்றில் இத்தனை மொண்ணைகளால் சூழப்பட்டு எதிர்க்கப்பட்ட இன்னொரு எழுத்தாளர் இல்லை. இத்தனை வன்மம் எவர்மேலும் கக்கப்பட்டதில்லைல்லை
ஜெயராமன்
***
அன்புள்ள ஜெ
படையல் பலமுறை வாசித்த கதை. அந்தச் சூழலே அற்புதமானது. சுற்றியிருக்கும் மதம், அரசியல், கலவரம் அனைத்துக்கும் அப்பாற்பட்ட ஒரு ஞானவெளி அது. அங்கே எல்லாம் ஒன்றுதான். சிவனடியார் சொல்வதுபோல தீயாக இருந்த எல்லாவற்றையும் வானமாக ஆக்கிக்கொண்டவர்கள் அவர்கள். அங்கே ஞான சிம்மாசனத்தில் எறும்புபாவா அமர்ந்திருக்கிறார்.
இன்றைய அரசியலும் இப்படித்தான் இருக்கிறது. வெளியே ரத்தம் ஓடவில்லை. ஆனால் அதே அளவுக்கு வெறுப்பு ஓடுகிறது. அதற்கு அப்பால் ஒரு ஞானவெளியாக இருக்கிறது இந்த கதைகளின் உலகம்
ஆர்.ரவீந்திரன்
நகை [சிறுகதை]
அன்புள்ள ஜெ
இந்த நூறு கதைகளின் வரிசையிலும் இருபத்தைந்து கதைகளின் வரிசையிலும் பல கதைகள் பெண்களின் வெற்றியைச் சொல்பவை. சென்ற நூறுகதைகளில் நற்றுணை அப்படிப்பட்ட ஒரு கதை. அந்தக்கதையின் தொடர்ச்சிகள் என்று இதில் நிறைவிலி, நகை போன்ற கதைகளைச் சொல்லமுடியும்.
நகை கதையை நற்றுணை கதையின் தொடர்ச்சியாகவே நான் வாசித்தேன். பெண் வெற்றிபெறுவதற்கு மரபு உருவாக்கும் தடைகள் நற்றுணையில் உள்ளன. அவள் தன்னை பேயாக ஆக்கி அதை கடக்கிறாள். வெற்றிபெற்றபின் உள்ள தடை அவளை வெறும் உடலாகச் சுருக்கும் முயற்சிகள். நான் உட்பட நாள் தோறும் சந்திப்பவை இவை. அவள் அதை சிரித்து கடந்துசெல்கிறாள்
தேவி
***
அன்புள்ள ஜெ
நகை. சடங்கு என்பது மிக அருகே இருந்து செய்வது. அங்கு அதில் யாருடைய மனமும் ஒன்றியில்லை. ஒருபுறம் மணமேடையில் சடங்கு நடந்து கொண்டிருக்கிறது. மறுபுறம் மணபெண் தொலைவில் இருந்து பார்க்க அழகாக இருக்கிறாள். அருகே சென்று பார்த்தால் அந்த மேக்கப் மூலம் ஜெல்லி மீனை போல் இருக்கிறாள். மரபு நவீனம் இரண்டிலும் அதில் ஈடுபட்டிருப்பவர்களின் அகத்துக்கும் புறத்துகுமான இடைவெளியை காட்டுகிறது அது.
அனந்தகிருஷ்ணன் காலில் கதைசொல்லியாகிய விஜயகுமார் விழுந்தது தொட்டு வணங்கியது ஒரு புறநடிப்பு. அதில் மன ஒன்றுதல் இல்லை. அனந்தகிருஷ்ணுக்கும அதில் நம்பிக்கையில்லை அது அவருக்கு நடிப்பாகவே படுகிறது. அவரும் அவனை சிறுமையே செய்கிறார். அந்த மரபான சடங்கு உணர்த்தும் எதுவும் அவர்கள் மணதுக்குள் இல்லை. பின் ஏன் இப்படி நடித்தேன் என்று சிறுமைக்குள்ளான விஜயகுமார் சுயவெறுப்படைகிறான். பாத்ரூம் அறையில் தன் அகத்தை முழுவதும் திறந்து வைத்த கொள்கிறான். அதன் மூலம் ஒரு விடுதலையை உணர்வும் அகத்தை திறப்பது தவறில்லை என்னும் நிமிர்வும் அவனுக்கு வருகிறது.
சந்திரசேகர மாமா சென்ற காலகட்டத்துக்கும், ஷிவ் இந்த காலகட்டத்துக்கும் தன்னை முழுவதும் ஒப்படைத்துவிட்டவர்கள். அவர்களும் உண்மையான அகத்தை வெளிக்காட்டுவதில்லை அவர்கள் செய்வதும் நடிப்பு. அவர் செய்வது மார்கெட்டிங், ஷிவ் செய்து டிஸ்ப்ளே. கதைசொல்லி விஜயகுமார் மரபுக்கும் நவீனத்துக்கும் மையத்தில் சிக்கி இருக்கிறான். இறுதியில் நிர்பந்ததுக்காக மரபை மீறுவதற்காக தன்னை திரட்டி நவீனமாக முன்வைக்கிறான். அவன் அகத்தை தட்டுவது போல் ஒரு கேள்வி வந்தால் அவன் பதறிவிட கூடும்.
ஆனால் அந்த பிரபா அத்தைக்கு எதார்த்தமும் இயல்பும் தெரியும். அவள் யாரிடமும் நடிப்பை எதிர்பார்ப்பதில்லை. அகத்தை திறந்து முன்வைக்க அவள் அனுமதிக்கிறாள். அந்த சிரிப்பு அவர்களின் அகவிரிவை காட்டுகிறது. அகத்துக்கும் புறத்துக்குமான இனைவுதான் அந்த முடிவு. ஷீலா ஒர்டேக்கா பிரபா அத்தை இருவரும் உண்மையான மரபு மீறல் இருண்டுக்குமான உருவகம்.
நன்றி
பிரதீப் கென்னடி
***
