குமிழிகள் [சிறுகதை]
அன்புள்ள ஜெ
குமிழிகள் கதையில் வாசகர்கள் அடையும் பொருள்மயக்கம் இருக்கும் இடம் கடைசியில் சாம் லிலியின் அந்த ஆபரேசனை இயல்பாக எடுத்துக்கொண்டானா இல்லையா என்ற கேள்வியில்தான் உள்ளது. அவன் கடைசியில் வேறுவழியில்லாமல் அதை ஏற்றுக்கொண்டான் என்று வாசிக்க இடமிருக்கிறது. லிலி எந்தவகையாக மாறலாம் என்று அவனுடைய கருத்தைச் சொல்வதற்காகவே அவன் அந்த கேடலாக்கைப் பார்க்கிறான் என்று எடுத்துக்கொள்ளலாம்தான். ஏனென்றால் அவன் ஏற்கனவே அவளுடைய மூக்கு ஆபரேஷனை இயல்பாக ஆக்கிக்கொண்டான். அவளை புதிய பெண்ணாக அடையவும் பழகிக்கொண்டான். அவனுக்கு அதில் எந்தச் சிக்கலும் இல்லை. ஆகவே இந்த ஆபரேசனையும் இயல்பாக எடுத்துக்கொள்வான்
ஆனால் இன்னொரு வாசிப்பில் அவன் இழந்தவற்றை எண்ணி ஏங்குவதற்காகவே அந்த கேடலாக்கை பார்க்கிறான். எது நிஜத்தில் கைவிட்டுச் செல்கிறதோ அதெல்லாம் கற்பனையாக மாறிவிடுகின்றன. அதெல்லாமே ஒருவகையான ஏக்கமாக ஆகிவிடுகின்றன. அப்படி ஏக்கமாக ஆகிக்கொண்டிருப்பதெல்லாம் காலப்போக்கில் கலையாக மாறிவிடுகின்றன. அதைத்தான் அவன் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்று அக்கதையை வாசிக்கலாம். எனக்கு இந்த இரண்டாவது வாசிப்புதான் இன்னும் பொருத்தமானது என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது
எதெல்லாம் நாகரீகத்தின் பெயரால் ஒழுக்கத்தின் பெயரால் மனிதனிடமிருந்து பறிக்கப்படுகின்றனவோ அவைதான் கலையாக மாறுகின்றன. இல்லையா?
எட்வின் ராஜன்
அன்புள்ள ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு,
குமிழிகள் கதையை படித்தவுடன் , disembodiment என்ற சொல்தான் மனதிற்குள் சுழன்றுகொண்டிருகிறது. அதை எப்படி அர்த்தபடுத்தி கொள்வது என்றுதான் தெரியவில்லை.
குமிழ்கள் கதை கூறுவது எப்போதுமுள்ள பிரச்சினைதான். இந்த நூற்றாண்டில் அதன் விளைவு நேரடியாக அன்றாட பிரச்சினையாக மாறிகொண்டிருக்கிறது. சமுகவலைதளம் அதற்கான விவாதத்தை தொடங்கி வைத்துள்ளது. சமூகவெளியில் ஒருவர் தான் விரும்பி தன்னை வைக்கும் புணைவே கட்டமைக்கபடுகிறது. அதற்கும் உண்மையானவருக்கும் என்ன சம்பந்தம்.
இந்த கதை அதன் அடுத்த கட்ட நகர்வை சொல்கிறது, தன் உடலை ஒரு புணைவாக கட்டமைகிறாள் லிலி. அந்த கட்டமைபில் அவள் கணவணும் ஒரு வெளியாள் மட்டுமே. அதனாலேயே அந்த விவாத்தில் எந்த தர்க்க கட்டுப்பாடும் இல்லை, இருவரும் வேறுவேறு உலகம். அங்கே மோதிகொள்கிறார்கள். இனி வரப்போகும் பத்து இருபது ஆண்டுகளில், கட்டமைப்பின் தீவிரம் இன்னும் உச்சமைடையும். அதற்கான சுவடும் அக்கதையில் உள்ளது.
வரும்காலத்தில் நம்முடைய பௌதிக இருப்பும் நம்மால் கட்டமைக்கபட்ட மற்றொரு உடல் (பௌதிக உடலே) மற்றொரு இடத்திலோ அல்லது மற்ற புதிய உலகத்திலோ (exo‑plant) இருக்கலாம் (interstellar பயணத்திற்கு அத்தகைய அழியா உடல் தேவைபடலாம்). கட்டமைக்கபட்ட உடலுடன் ஏற்படும் உறவிற்கும், சொந்த உடலுக்கும், மற்றும் மனதிற்கும் என்ன விளைவு, அது பரிமாற்றமற்ற உறவா?. இக்கதை இங்கிருந்து புதிய உலகின் ஒரு கேள்வியை அப்படியே விட்டுவிடுகிறது.
நன்றி
ஆனந்தன்
புனா
அன்புள்ள ஜெ
குமிழிகள் கதையில் கடைசியில் அவன் அந்த படங்கள் அடங்கிய நூலை வாசிக்க ஆரம்பிக்கிறான்.ஒயின் கிளாஸ், கௌல்களின் வரலாறு , அபிதகுசலாம்பாள் என ஒரே வீச்சில் சரித்திரம் விரிந்து வருகிறது. கதையின் முத்தாய்ப்பு அங்கேதான் உள்ளது என நினைக்கிறேன். இப்படி பலநூறாண்டுகளாக மனிதர்கள் மனித உடல்பற்றி அடைந்த கனவுகளும், கற்பனைகளும்தான் கலையாகவும் சரித்திரமாகவும் மாறி அந்த நூலிலே உள்ளன. அவன் அந்தச் சரித்திரத்தைத்தான் பார்க்க ஆரம்பிக்கிறான். இந்த மாற்றமும் அந்தப்பெரிய சரித்திரத்தின் ஒரு பகுதியாக ஆகிவிடும், அவ்வளவுதான் என்று நினைத்துக்கொள்கிறான். அதற்கு அப்பால் ஒன்றுமில்லை
ஜி.ராகவன்
அன்புள்ள ஜெ,
குமிழிகள் கதையை வாசித்துக்கொண்டிருக்கிறேன். அதன் வீச்சு ஆச்சரியமூட்டுகிறது. அதிலுள்ள கதை ஒருபக்கம், ஆனால் திறம்பட அது ஒரு விவாதம் மட்டுமே என்ற பாவனை உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. அந்த விவாதமல்ல கதை. அந்த இமேஜ்தான் கதை.
முலைகள் இயற்கையால் உருவானவை. பாலியல் உறுப்புகளும்கூட. அதை மனிதன் இதுவரை புனைந்து புனைந்து பெரிதாக்கியிருக்கிறான். இப்போது அந்தப்புனைவை பெண் முன்னெடுக்கிறாள். நேற்றுவரை ஆண் உருவாக்கிய புனைவு அது. அதுதான் அந்த புத்தகத்தில் இருக்கிறது. இனி அவளே அந்தப்புனைவை பெரிசாக்கிக்கொள்வாள்
ஜி.பி.சாரதி
குமிழிகள் -கடிதம்-4
குமிழிகள்- கடிதங்கள்-3
குமிழிகள்,கடிதங்கள்-2
குமிழிகள்- கடிதங்கள்-1
