அறிவிப்பு

நிறைவு

May 23, 2020

இந்தக் கதைகளை எழுதத் தொடங்கியபோது எந்த நோக்கமும் இல்லை. முன்னரே சிறுகதைக்கான உந்துதல் இருந்தது . யாதேவி வரிசை சிறுகதைகளை எழுத தொடங்கியிருந்தேன். நான் சிறுகதைகளை எழுதுவது வெண்முரசின் நடையில் இருந்து வெளியே வருவதற்காகத்தான். என் இயல்பான நடையையும் மனநிலையையும் தக்கவைத்துக்கொள்ளும் பொருட்டு.

வெண்முரசின் நடை தூயதமிழ், செவ்வியல் பார்வை , கனவுத்தன்மை கொண்டது. அன்றாடத்தை ஒட்டிய நடையையும் யதார்த்தம் சார்ந்த பார்வையையும் புறவயத்தன்மையையும் தக்கவைத்துக்கொள்ள எப்போதுமே முயல்வேன். வெண்முரசு எழுதுவதற்கு நடுவே முப்பதுக்கும் மேல் சிறுகதைகளை எழுதியிருக்கிறேன். உச்சவழு,பிரதமன் என்னும் இரு தொகுதிகள் வந்துள்ளன. தொகுக்கப்படாத கதைகளும் உள்ளன

மார்ச்சில் சிக்கிம் வழியாக அருணாச்சலப்பிரதேசம் சென்று திபெத் எல்லை வரை உலவிவரும் ஒரு நீண்ட பயணத்தை வகுத்திருந்தோம். விமானமும் முன்பதிவுசெய்திருந்தோம். ஆகவே வெண்முரசு பதினெட்டு அத்தியாயங்கள் முன்னால் சென்றிருந்தேன். அப்போதுதான் கரோனா தாக்குதல்,வீடடங்கு. அந்த இடைவேளையில் சிறுகதைகளை எழுதலாம் என்று தோன்றியது.

நான் எழுதுவதெல்லாம் முக்கியமாக எனக்கே. நான் வெளியே செல்வதற்கு. உள்ளத்தின் தேங்குதலில் இருந்து கனவுக்குள் செல்வதற்காக. இந்த வீடடங்கு உடல்சார்ந்த தேங்குதலும் கூட. இந்தக் கதைகள் என்னை வெளியே கொண்டு சென்றன. நான் வாழ்ந்து கடந்து வந்த நிலங்களில், நான் கனவுகாணும் நிலங்களில் வாழச்செய்தன. நான் அறிந்த மனிதர்களை என் கற்பனையில் மீளப்படைக்கச் செய்தன. நான் அறியாதவர்களை எனக்காகப் புனைந்துகொள்ளச் செய்தன

இதுவரை எழுதாத பல களங்களுக்குச் சென்று எழுதினேன். என் பழைய தொழிற்சூழல். என் சிற்றூர்ச்சூழல். லடாக், திபெத்.இக்கதைகள் வழியாக நான் கடந்துசென்றது என்னை நானே கண்டெடுத்து புதுப்பித்துக்கொள்ள உதவியது. இத்தனை ஆயிரம் வாசகர்கள் உலகமெங்கும் உடன் வந்தது என்பது தொழில்நுட்பத்தின் ஆற்றலால்தான்

இவற்றில் எல்லாவகையான கதைகளும் உள்ளன. யதார்த்தக் கதைகள், மிகுபுனைவுகள், சிக்கலான ஊடுபாவுகள் கொண்டவை, எளிமையானவை. ஆனால் பொதுவாக நம் மண்ணுக்கே உரிய ஆழ்படிமங்களில் இருந்து எழும் படிமங்கலும் உருவகங்களுமே அடிப்படையான நுண்கட்டுமானத்தை அளித்தன. அவற்றுடன் ஆழ்மனத் தொடர்பு கொண்டவர்களுக்கான கதைகள் இவை.வாசகர்கள் பலர் இயல்பாகவே அந்த நுண்ணுணர்வை கொண்டவர்கள் என்பதைக் கண்டேன். கதைகள் அந்த நுண்தளங்களை எளிதாகத் தொட்டுவிடுகின்றன

அடிப்படையில் நான் கதைசொல்லி. கதைசொல்ல மட்டுமே வந்தவன். அதற்கப்பால் எல்லாமே என் வகையில் பொருளற்றவை. கதைவழியாகவே என் மெய்த்தேடல் நிகழமுடியும் என்பது குருவின் வழிகாட்டல்

இக்கதைகளிலும் என் ஆழ்ந்த மெய்த்தேடல் நிகழ்ந்துள்ளது. சொல்லப்போனால் இக்கதைகள் அனைத்துமே அந்த இலக்கு நோக்கி மெல்லமெல்லச் சென்றுகொண்டிருப்பவையே. முன்பு எப்போதுமில்லாத சில தருணங்களை அவை சென்றடைந்தன. அடிப்படையில் அவற்றைப் பங்கிட்டுக்கொள்பவர்கள் மட்டுமே என் வாசகர்கள்.

எழுதித்தீர்ந்தமையால் அல்ல, எங்காவது நிறுத்திக்கொள்ளவேண்டுமே என்பதனால் இப்போதைக்கு நின்றுகொள்கிறேன். வழக்கம்போல பாதி எழுதியவை, தொடங்கி வைத்தவை என பல கதைகள் கணிப்பொறியில் உள்ளன. மீண்டும் எப்போதாவது எழுதலாம் என்று நம்புகிறேன்.

ஆனால் என்னால் ஒரே மூச்சில் ஒரே விசைகொண்டு எழுதினால் மட்டுமே முடிக்கமுடியும். இப்படி தொட்டு விட்டுவிட்ட நாலைந்து நாவல்கள் ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்ட சிறுகதைகள் கையில் உள்ளன என்பதும் நினைவுக்கு வருகிறது .

நான் யோசித்து எழுதுபவன் அல்ல. என்னை மீறி நிகழவேண்டும். கதை எழுத எனக்கு ஒரு மெல்லிய உணர்வு ஒரு வரி ஒரு படிமம் போதுமானது. மீதி அனைத்தும் தானாகவே உருவாகி வரும். ஆனால் உருவாகாவிட்டால் ஒன்றும் செய்யமுடியாது.

மீண்டும் கதைகள் வரும். ஏனென்றால் நான் தேடும் வினாக்கள் அத்தகையவை. ஒரு குரல் இமைய மலைமடிப்புகளில் ஆயிரமாக திரும்பி வருவதுபோல அவை வெளிவந்ததுமே பெருகுபவை.

ஒவ்வொரு சொல்லிலும் உடனிருந்த குரு நித்யாவுக்கு வணக்கம்.