அன்புள்ள ஜெ,
காந்தி, சுதந்திரம், நேரு, காலனியாக்கம் என்பது போன்ற விஷயங்களில் எனது எண்ணங்களை இரண்டாக தொகுத்துக்கொள்ளமுடியும்; உங்களது கட்டுரைகளை, உரைகளை, நூல்களை வாசித்து, கேட்டு அறிவதற்கு முன் எனக்கு இருந்த புரிதல்கள் எல்லாம் தேனீர் கடைகளின் உரையாடல்கள் வழியாக வந்த ஒரு அறிதல் (அதை அறிதல் என்று கூட சொல்லமுடியாத ஒரு விதமான தவறான புரிதல்கள்). பதின்ம வயதில் வரலாறு மற்றும் குடியியல் பாடங்களில் காந்தி, நேரு, போஸ் பற்றி படிக்க நேரும்பொழுது, அந்த வயதிற்கே உரிய மனநிலையால் என்னை கவர்ந்த நபர் போஸ். அவருடைய வீரமும்,ஆயுதம் இந்திய போராட்டமும் மிகவும் கவர்ந்தது. காந்தி மற்றும் அவரது அஹிம்சை போராட்டங்களும் பிடிபடவேயில்லை.
இந்த தவறான புரிதலை திருத்திக்கொள்ள எனக்கு 27 வருடங்கள் ஆனது – ஒரு ஜெயமோகன், ராமச்சந்திர குஹா மற்றும் அரவிந்தன் கண்ணையன் நூல்கள் மற்றும் கட்டுரைகள் வழியாகவே அதை அடைய முடிந்தது. உங்களது இணையம் இல்லையென்றால் இன்னும் அறியாமையின் இருட்டு சிறையிலே களித்திருக்க வேண்டியிருக்கும். அதற்கு நன்றிகள் பல.
அவ்வப்பொழுது பழைய புத்தகக்கடைகளில் உலாத்துவது எனது பொழுதுபோக்குகளில் ஒன்று. சில நாட்களுக்கு முன்பு, ஜூடித் பிரவுன் அவர்கள் எழுதிய – நேரு அவர்களுது வாழ்கை வரலாறு புத்தகம் கிட்டியது. அருமையான வாசிப்பனுபவம், இந்த நூலை வாசித்தபொழுது நிறைய இடங்களில் உங்களது எழுதும், கருதும் ஊடுபவையாக வந்தவண்ணம் இருந்தது.
இன்று இந்தியா ஒரு பெரும் பொருளாதாரம், நாளை ஒரு பெரும் வல்லரசு ஆவதற்கான அனைத்து இங்க்ரெடிஎன்ட்ஸ் இருக்கும் ஒரு நாடு. இதே இந்தியா சுதந்திரத்திற்கு பிறகு இருந்த நிலை முற்றிலும் வேறு – மத கலவரங்கள், படிப்பறிவு,பொருளாதார சமத்துவமின்மை, வறுமை, வேலையின்மை என்பது போன்ற கொடுமையான நோய்களால் பீடிக்கப்பட்டிருந்த நாடு. இத்தனை இக்கட்டுகளிலும், இருந்து நம்மை மீட்ட பெரும்பங்கு இருவரை சாரும் – நேரு, வல்லபாய் படேல்.
நேரு போன்ற ஒரு மனிதர் நமக்கு தலைவனாக அமைந்தது நாம் செய்த நல்லூழ். இப்பொழுது ஒரு நல்ல ஜனநாயகம் என்பதின் அடையாளங்கள் – நீதித்துறை, அரசியல் சாசனம்,பாராளுமன்றம், தேர்தல் – எல்லா மக்களும் பங்கேற்கும், பத்திரிகை, அட்மினிஸ்ட்ரக்டிவ் மெச்சினேரி – சட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்த. நாம் சுதந்திரம் பெற்றபொழுது இவையெதுவுமே வலிமையாக இல்லை (இல்லவே இல்லை) . இந்த infrastructure கட்டமைத்து நமது நிகழ்கால பொருளாதார சாதனைகளுக்கு அஸ்திவாரம் இட்ட அரசு நேரு, அம்பேத்கர், படேல் போன்ற தலைவர்களை. நான் இந்த நூலை வாசிப்பதை பார்த்து ஒரு அலுவலக நண்பர் (“edwina பத்தி எதுவும் போட்டுருக்கா?”) என்ற நக்கலான கேள்வி கண்ணீர் ததும்புமளவு எரிச்சலூட்டியது ! இது பெரும்பாலும் நமது கல்விமுறையின் தோல்வியே என்பது தெளிவு. நாம் கடந்து வந்த தூரம், நமது ஜனநாயகத்தின் வரலாறு குறித்து ஒரு படங்களும் நான் கற்றதில்லை, வந்த ஆசிரியர்கள் அவர்களுக்கும் இந்த விஷயங்களில் ஆர்வம் இல்லையென்றே தோன்றுகிறது. இந்த புத்தகம் எங்கும் பெரும் ஆச்சர்யங்கள், படித்து முடித்த பிறகு இந்த நபரின் மீது இன்னும் பெரும்காதலை வந்திருக்கிறது (நேரு, காந்தி இருவருக்கும் இது பொருந்தும்).
காந்தி கனவுகண்ட இந்தியா முற்றிலும் வேறு – அவரது ஆஃப்ரொஞ்ச் grassroots ஜனநாயகம் என்று கொள்ளலாம். நேருவின் இந்தியா முற்றிலும் வேறு – இந்த விஷயங்களில் அவரிடமே முரண்படவும் செய்திருக்கிறார் மிகவும் கடினமாகவும் கூட. சில இடங்களில் நேரு காந்தியே தந்தை வடிவமாக காண்கிறார் உதாரணம்: காந்தி அவர்களது அஹிம்சை போராட்டத்தை (non-cooperation) திரும்பபெரும்பொழுது நேரு அவரிடம் வாதிடுகிறார் ஒரு இடத்தில் காந்தி – எனக்கும், உனக்கும் இந்த விஷயத்தில் உடன்பாடு அமைவதற்கான வாய்ப்பு இல்லை, நீ உன்னுடைய கருத்தை வலிமையாக, வெளிப்படையாக முன்வைக்கவேண்டும் என்று சொல்லும்பொழுது அவரது பதில் கடிதத்தில், “On wider sphere, am I not your child in politics perhaps a truant one” என்று சொன்னஇடத்தில் இந்த இருபெரும் மனிதருள் இருந்த அன்பு பணிக்கச்செய்தது.
இவ்வளவு சட்டங்கள் இயற்றியும் அவரால் மக்களது மனநிலையை, சுயநலத்தை, மாற்றவே முடியவில்லை. எந்த ஜனநாயக முறை ஒன்று அவர் உருவாக்கினாரோ, அதை ஜனநாயகம் அவரது புரட்சிகரமான செயல்களுக்கும் முட்டுக்கட்டை இட்டது. இன்றளவும் – தீண்டாமை, பெண்களுக்கு எதிரான குற்றங்கள் தவறு என்றாலும் நடந்துகொண்டே இருப்பதற்கான காரணம் இந்த சமூக மனநிலையே. நேரு அவரது கடைசிகாலங்களில் காந்தி கண்ட கனவின் மூலமே சமூகத்தீர்வு சாத்தியமாகும் என்ற ஒரு புரிதலுக்கு வந்துருகிறார்.
இப்பேற்பட்ட மனிதனுக்கு குறைகளை இல்லையா ? இருக்கிறது. என்னளவில் அவரது தவறு ( on hindsight ). 1. நேரு என்ற ஒரு தலைவருக்கு காந்தி என்ற ஒரு ஆசான் அமைந்தார், ஆனால் நேரு தனக்கு பிறகு வரும் தலைமுறை ஆட்சியாளரை கண்டெடுத்து பட்டை தீட்ட வில்லை, அவர் தனது கனவை, நாட்டை யாரேனும் துஷ்ப்ரயோகம் செய்துவிடுவார்களோ என்ற பயமே காரணம் என்று தோன்றுகிறது 2. அவர் சீராக delegate செய்யவில்லை, அவரது முழு ஆற்றலும் அரசாங்க நிர்வாகத்தின் பெரும்பகுதி அழித்து அவரது creativity மட்டுப்படுத்தியது. படேல் போன்ற ஒரு ராஜதந்திரி அவரது தலைமையை அதன் விழைவை இன்னும் amplify செய்திருக்கமுடியும் 3. நேரு ஒரு பெரும் ஆளுமை அவரை சுற்றி இருந்த கூட்டம் அவர்கேட்க விரும்பாத ஒன்றை கூறவேயில்லை, மேனன், விஜயலக்ஷ்மி போன்ற சிலநபர்களின் ஆலோசனை மட்டுமே கேட்டு முடிவுகள் எடுத்தார்.
மனிதர் எழுதிக்கொண்டே இருந்திருக்கிறார், அவரது கனவு, ஒய்வு என்பது அறியாத உழைப்பும் – மானிடரின் மீது பெரும்காதல் கொண்ட ஒருவனால் மட்டுமே கொடுக்கமுடியும். என்றைக்குமே என் நாட்டின் தலைவனாய் இவர் இருந்தார் என்பது நான் பெருமைப்படுவேன். இப்பேற்பட்ட லட்சியவாதியை நமக்கு கொடுத்த இறைவன் நிகழ்கால ஊழல் மலிந்த அரிசியல்வாதியை நமக்கு அளித்திருப்பது நாம் இவருக்கும், காந்திக்கும் இழைத்த வரலாற்று பிழையே, ஊழ்வினையாய் நேர்ந்திருக்கிறது.
பேரன்புடன்
கோபி
