அன்புள்ள ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு ,
வணக்கம் . நான் மணிமாறன். மதுரை புத்தகக் கண்காட்சியில் சந்தித்தோம். தங்களுக்கு நினைவு இருக்கும் என்று நம்புகிறேன். தற்பொழுது ஹைதராபாத்தில், உயிரியல் ஆராய்ச்சி செய்யும் ஒரு கம்பெனியில் வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
மதுரை புத்தகக் கண்காட்சியில் தங்களை சந்தித்த தருணம், என் வாழ்நாளில் அரிதாக நிகழ்ந்த மிகச் சிறந்த தருணங்களில் ஒன்று. உங்களை பார்த்தபின்பு , என்னை உங்களுக்கு தெரியும் என்ற எண்ணமே எனக்கு பரவசத்தை தருகிறது. தங்களுக்கு கடிதம் எழுத ஆரம்பித்து எல்லா முறையும் பாதியிலே நிறுத்தி விடுவேன். ஏனோ தெரியவில்லை. மிக விரும்பும் ஒருவரை சந்திப்பதில் இருக்கும் ‘இன்ஹிபிஷனாக’ அல்லது நமக்கு பிடித்த உணவை கடைசியாக உண்ணும் இயல்பாக இருக்கலாம் என்று நினைக்கிறேன். என் மீது காட்டிய பேரன்பே என்னை இந்த கடிதத்தை எழுத வைத்தது.
என் வாழ்க்கையில் நீங்கள் ஏற்படுத்திய தாக்கம் மிகப் பெரியது. மகாத்மாவின் மீது புரிதல் இன்றி வெறும் பக்தியோடு மட்டும் இருந்ததனால் , அவரைப் பற்றிய சார்பில்லா குறுக்கு வெட்டு தோற்றத்தை தரும் புத்தகம் “இன்றைய காந்தி” என்று கேள்விப்பட்டு வாசித்தேன். தங்களது புத்தகங்களில் நான் முதலில் வாசித்தது ‘இன்றைய காந்தி’ யைத்தான்.
அதன்பின் தங்கள் வலைத்தளத்தை வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். நான் வேலையின்றி இருந்த சமயங்களில் தங்கள் வலைத்தளத்தை படிப்பது தான் என் பொழுதுபோக்கே.
வேலையில்லா நேரங்களில் நான் எனக்குள் குறுகிக்கொண்டிருக்கும் போதெல்லாம், நீங்கள் யாருக்கோ எப்பொழுதோ எதற்காகவோ சொன்ன விடயங்கள், கருத்துகள், கதைகள், தருணங்கள், மிகவும் பொருத்தமானவை ஆகவே இருந்தது. அத்தருணங்களில் எனக்கு இருந்த தனிமையையும், கொந்தளிப்பையும் யாருமே ஆற்றாத பொது, ஒவ்வொருமுறையும் உங்களின் எழுத்தின் மூலம் என்னை ஆற்றுப்படுத்தினீர்கள். நீங்கள் எனக்கு ஒவ்வொரு முறையும் என்னுடைய எல்லா நுட்பமான பிரச்சனைகளையும் கடந்து செல்வதற்கு உறுதுணையாக இருந்தீர்கள்.
இரண்டு வருடம் முன்பு வேலைக்காக ஹைதெராபாத் வந்த பிறகு, முன்பை போல், வலைதளத்தை தொடர்ந்து படிக்க முடியாமல் போனது. எனக்கு வேலையின் மீது இருந்த ‘ஆபசஷன்’ னை, எனக்கே உணர வைத்தது ‘டார்த்தீனியம்’ என்னும் குறுநாவல் உணர்த்தியது. எல்லா சமயங்களிலும் எனக்கு ஒரு நல்லாசிரியராகவே இருந்தீர்கள், இருக்கிறீர்கள்.
உலகத்தை புரட்டும் நெம்புகோல் தன்னிடம் இருப்பதாக அறியாமையினால் சிறுபிள்ளைத்தனமான நம்பும் பலரில் ஒருவனாக இருந்த என்னை மிகப் பெரிய மலை, கடல், ஆறு , சூறாவளி ஆகியவற்றின் முன் சிறியவனாக தோன்ற வைக்கும் உணர்வை விசும்பு , அறம் , இந்து ஞான மரபில் ஆறு தரிசனங்கள் எனக்கு தந்தன. உண்மையில் எனக்கு சிறியன் என்ற எண்ணம் வந்த பின்பே உண்மையான கற்றலை உணர்ந்தேன். நான் தங்களது குறுநாவல் தொகுப்பை வாசித்து கொண்டிருக்கிறேன். இந்த தொகுப்பில் உள்ள ஒவ்வொரு குறுநாவலும் ஒரு அற்புதமான உணர்வைத் தந்து கொண்டிருக்கின்றன.
இதுவரை நான் எப்பொழுதும் உணர்வு பூர்வமாக கடிதம் எழுதியது இல்லை. கடிதத்தை எப்படி ஆரம்பிக்க வேண்டும், எப்படி முடிக்க வேண்டும், எப்படி கோர்வையாக எனக்கு தெரியவில்லை. என் உணர்வுகளை முடிந்தவரை எழுத்திருக்கிறேன். என் கடிதத்தில் பிழை இருந்தால் மன்னிக்கவும்.
நீங்கள் அளித்த, அளிக்கப்போகிற அனைத்திற்கும் நன்றி.
அன்புடன்,
மணிமாறன்
அன்புள்ள மணிமாறன்,
ஆள்மாறாட்டத்துக்கு மன்னிக்கவும் என் பாண்டிச்சேரி நண்பர் மணிமாறன் என நினைத்துக்கொண்டேன். நலமாக இருக்கிறீர்கள் அல்லவா? பொதுவாக புரஃபைலில் ஒரு முகம் வைத்துக்கொள்வது நல்லது. ஆள் நினைவிருக்கும்
உங்கள் கடிதத்தைக் கண்டேன். என் படைப்புகள் உண்மையைச் சொல்லவேண்டும், ஆனால் நம்பிக்கையையும் ஊட்டவேண்டும் என நினைப்பேன். ஆகவே பலசமயம் பலரை அவை தற்காலிகமாக உடைத்துவிடுவதைக் கண்டிருக்கிறேன். ஆனால் ஒட்டுமொத்தமாக வாழ்க்கை சார்ந்த யதார்த்தமான ஒரு கனவை அவை அளிக்கும் என்றே நினைக்கிறேன்
உங்களுக்கும் அவ்வாறு நிகழ்ந்தது என்றால் மகிழ்ச்சியே
நன்றி
ஜெ
